Pagina afbeelding

    close

    Meld je aan

    Pionieren

    “Jullie zijn aan het pionieren”, omschreef één van onze collega’s die de nascholing ’traumatische herinnering en het lijf’ volgde. Zo voelt het in zekere zin ook. Voor het daadwerkelijk effectief behandelen van een traumatische herinnering – laat staan een structureel door trauma beïnvloede gehechtheid – moet een aanvullende haptotherapeutische specialisatie worden ontwikkeld.

     

    Disciplines

    Meestal gebeurt dat niet vanuit één discipline maar uit meerdere. En het fijne is, er zijn al daadwerkelijk goede specialisten vanuit allerlei vakgebieden die zich bezighouden met traumatische herinneringen en zich bekommeren om de mensen die er dagelijks door worden bepaald.

    2thepoint bestaat uit meerdere disciplines en wellicht komt er een moment dat aanvullende denkwijzen en wetenschap niet meer nodig zijn omdat de haptische specialisatie mbt traumatische herinneringen, traumatische hechting – zich onderscheidend van hechtingsproblematiek – in zichzelf bestaat. Maar tot die tijd hebben we te zoeken, vanuit ultieme nieuwsgierigheid, en ons te wenden tot de laatste ontwikkelingen op dit gebied.

     

    Voorwaarden voor traumabehandeling

    Want… Haptotherapie levert als geen ander de bouwstenen aan voor de voorwaarden om traumatische herinneringen te behandelen. Voorts is er specialistische kennis nodig om die behandeling ook daadwerkelijk toe te passen, leidend tot werkelijke integratie van de herinnering. Het lijf wordt dan niet meer gegijzeld, zoals Pat Ogden zo prachtig omschrijft.

    Er klopt van alles aan: uiteraard de sensorimotor psychotherapie van Pat Ogden en Janina Fisher. Zij leunen niet alleen op zichzelf en hun therapeutische ervaring maar ook op de wetenschappelijke pilaren van Porges, Van der Kolk, Schore, Damasio, de helaas recent overleden Panksepp, en Kurtz (in 2011 overleden). Daarnaast is er de theoretische achtergrond waar Janina Fisher in haar boek ook heel helpend uit put: de Internal Family Systems Therapy (IFS) en EMDR. Bovendien ben ik recent ook gewezen op de “opstellingen op basis van meergenerationele psychotraumatologie” (OMPT) door Franz Ruppert. En zo wordt duidelijk dat er veel omgaat in de wereld van trauma en hun specialisten.

     

    Sleutelbewaarder af…

    Terug naar het pionieren… We betreden inderdaad een gebied dat zichzelf nog in de diepte moet definiëren. Letterlijk. Wat mooi en leuk. Dus hoe krijgen we die reeds bestaande kennis die we in handen hebben naar de bank en onder die handen? Hoe ontwikkelen we een werkelijk haptisch concept van traumatische herinnering, waarbij de zich zo razendsnel ontwikkelende wetenschap als prachtig fundament mag dienen?

    We betreden dit gebied, met diverse mensen om ons heen. Waarom? Omdat de haptotherapie in staat is om de mens in al haar/zijn kwetsbaarheid te laten ervaren wat er in dat wijze lichaam gebeurt. En als dat lijf een sleutelbewaarder is van een traumatische herinnering (of zelfs meerdere), ligt het antwoord binnen dit vakgebied voor het oprapen. Dus: met de wetenschap in huis wanneer je als therapeut niet hertraumatiseert (door het schapenpaadje opnieuw af te lopen en iemand regelrecht in haar/zijn traumatische herinnering te zetten) en de kennis wat dan wél precies te doen, ligt er een prachtige wereld onder de handen te wachten. Die lijven zullen er ongelooflijk blij mee zijn om ‘sleutelbewaarder af’ te mogen zijn.