2thepoint heeft een tweede nascholing ‘Traumatische herinnering en het lijf’ achter de rug. Ik kijk er opnieuw en met vernieuwde verwondering op terug. Wat is het toch prachtig om mensen te ontmoeten in de context van krachtige inhoud.
Zo voelt het.
En ik ben echt even in mezelf aan het zoeken geweest wat het dan is, waarover ik zo verwonderd raak.
Het zit er bijvoorbeeld in, dat ik in mezelf voel – als psycholoog – dat de toekomst van traumabehandeling mede bij de haptotherapeuten zou moeten komen te liggen. Juist omdat ze er zoveel basisskills voor in huis hebben en die met gerichte specialistische skills kunnen uitbreiden. Gekoppeld aan de juiste technieken en wijze van zijn, word ik dan zo blij: ‘dit is wat er moet gebeuren!’
Het wonderschone van de haptotherapeuten die Evelien en ik steeds mogen ontmoeten in deze beide nascholingen, is dat zij allen – geen uitzondering – de wens hebben om diepgaand te ontdekken in zichzelf. Binnen de spannende inhoud die hen te wachten staat. Dat ontroert me en maakt me verwonderd.
Het wordt voor mij ook heel zichtbaar dat stevige, spannende en verhelderde inhoud – al dan niet praktisch vormgegeven in soms bekende oefeningen – onmiddellijk iets anders vraagt en verdiept. Werkelijke inhoud is belangrijk in dit proces. Het nodigt met precisie uit.
Terugvoelend kan ik niet anders zeggen dan dat deze nascholing nog in mijn lijf aanwezig is; in de glimlach die ik onder mijn huid voel. Dank jullie wel, voor een ieder die de inhoud en ons als docenten zo wilde ontmoeten. Verwonderingswaardig!